Planning and Management in Eco-cities

Download
Pobierz plik: E-book 3 – Planning and Management in Eco-cities (pdf)

The concept of eco-city planning is different from traditional planning models. The difference lies in the emphasis on ecological principles in the designing process. An eco-city and green community model planning help local communities understand how to improve the quality of life of their inhabitants. The implementation of eco-city planning allows to plan sustainable city functioning as "interconnected system which includes land demands, land use types, urban growth boundaries, open spaces, and density"146. Transport and energy systems as well as socioeconomic context of local community, human and economic activity are very important for the eco-city planning process. 

At the beginning of the 20th century city planning takes the form of institutionalized activities undertaken by many cities, which moved into professional planning. In this time, efforts are being made in order to standardization, professionalization and recognition of planning as part of regional planning and national. In the first half of the 20th century many cities began to conduct regular activities in the field of urban planning, made significant progress in this subject. While in the initial period prevailed physical planning after World War II, under the influence of welfare capitalism more emphasis was placed on social issues and reducing of social inequality and poverty. City planning begins to be in field of the interest of both politicians and non-governmental organizations, local and regional authorities and is increasingly dependent on the political and economic decisions. In effect of these and other positive factors began a period of modern urban planning with a steady increase in public participation in planning decisions based on the bottom-up planning model. Modern city planning process becomes more rational in their nature, and is called as a rational planning theory.


Koncepcja planowania Eco-City różni się od tradycyjnych modeli planistycznych. Różnica polega na szczególnym uwzględnieniem zasad ekologicznych w procesie planowania miasta. Model planowania Eco-city pomaga lokalnym społecznościom na zrozumienie w jaki sposób poprawić jakość życia mieszkańców. Wdrożenie procesu planowania Eco-city daje możliwość zaplanowania zrównoważonego miasta funkcjonującego jako "połączony system, obejmujący zapotrzebowanie na grunty, rodzaje użytkowanych gruntów, granice wzrostu miast, otwarte przestrzenie i gęstość zaludnienia"146. W procesie planowania Eco-city ważne są zarówno systemy transportowe i energetyczne jak i kontekst społeczno-ekonomiczny lokalnych społeczności, jakości życia ludzi i prowadzenia działalności gospodarczej.

Na początku 20. wieku planowanie miasta przyjmowało postać zinstytucjonalizowanych działań prowadzonych przez wiele miast, doprowadzając w efekcie do powstania profesjonalnego planowania. W tym czasie podejmowane są wysiłki zarówno mające na celu unormowanie, profesjonalizację, jak i uznanie planowania za element planowania regionalnego i krajowego. W pierwszej połowie 20 wieku wiele miast zaczęło realizować działania w zakresie planowania przestrzennego, czyniąc znaczne postępy w tej dziedzinie. O ile w początkowym okresie przeważało planowanie przestrzenne skupione na fizycznych aspektach, tak po II wojnie światowej, pod wpływem rozwoju kapitalizmu dobrobytu większy nacisk kładziono na kwestie społeczne i zmniejszania nierówności społecznych i ubóstwa. Obecnie planowanie miasta znajduje się w polu zainteresowania zarówno polityków, jak i organizacji pozarządowych, władz lokalnych i regionalnych i jest coraz bardziej zależne od decyzji politycznych i gospodarczych. W wyniku działania tych i wielu innych pozytywnych czynników rozpoczął się okres nowoczesnego planowania miast, któremu towarzyszy stały wzrost udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji planistycznych w oparciu o model planowania oddolnego. Nowoczesny proces planowania miasta staje się bardziej racjonalny w swojej naturze i przyjmuje nazwę racjonalnej teorii planowania.