• Kapitał kreatywny w przedsiębiorstwie (wyd. II)

Publikacja dotyczy zagadnień związanych z kapitałem kreatywnym w przedsiębiorstwie. Wśród dostępnych w literaturze prac na temat znaczenia kapitału kreatywnego nie tylko w rozwoju regionalnym czy lokalnym, ale również w działalności gospodarczej przedsiębiorstw nadal poszukuje się odpowiedzi, jak ten kapitał zmierzyć. Przemawia za tym powszechne użycie pojęcia „kreatywność" w praktyce i teorii życia społecznego oraz gospodarczego. Cecha ta stanowi podstawę kapitału kreatywnego, zaś za efekt działań kreatywnych w ekonomii przyjmuje się innowacje. Nie wszystkie przedsiębiorstwa wykorzystują kreatywność, stąd analizą objęto te, w których z definicji ona występuje, tzn. przedsiębiorstwa przemysłów kreatywnych. Na uwagę zasługuje fakt, że przedsiębiorstwa zaliczane do tego sektora wnoszą coraz większy wkład do PKB. Poszukując możliwości pomiaru kapitału kreatywnego wykorzystano teoretyczny model „4P" obejmujący: osobę, proces, środowisko, produkt, który stanowił podstawę dla autorskiej modyfikacji i opracowania wskaźnika kapitału kreatywnego. Walorem pracy jest powiązanie problematyki kapitału kreatywnego z sektorem kreatywnym, stanowiące dotychczas lukę badawczą głównie ze względu na identyfikację działań kreatywnych człowieka. Warto podkreślić potrzebę multidyscyplinarnych badań łączącą się w założeniu, że każda osoba jest potencjalnym przedstawicielem tego kapitału i źródłem kreatywności.

Podtytuł Kapitał kreatywny w przedsiębiorstwie (wyd. II)
Autor Katarzyna Szara
Rok wydania 2022
Oprawa Miękka
Format 165x235
Stron 164
50.00 34.00
Do końca promocji pozostało:
Najniższa cena z 30 dni przed promocją:
34
szt. Do przechowalni
ISBN 978-83-8102-572-0
Publikacja dotyczy zagadnień związanych z kapitałem kreatywnym w przedsiębiorstwie. Wśród dostępnych w literaturze prac na temat znaczenia kapitału kreatywnego nie tylko w rozwoju regionalnym czy lokalnym, ale również w działalności gospodarczej przedsiębiorstw nadal poszukuje się odpowiedzi, jak ten kapitał zmierzyć.

Przemawia za tym powszechne użycie pojęcia „kreatywność" w praktyce i teorii życia społecznego oraz gospodarczego. Cecha ta stanowi podstawę kapitału kreatywnego, zaś za efekt działań kreatywnych w ekonomii przyjmuje się innowacje.

Nie wszystkie przedsiębiorstwa wykorzystują kreatywność, stąd analizą objęto te, w których z definicji ona występuje, tzn. przedsiębiorstwa przemysłów kreatywnych. Na uwagę zasługuje fakt, że przedsiębiorstwa zaliczane do tego sektora wnoszą coraz większy wkład do PKB.

Poszukując możliwości pomiaru kapitału kreatywnego wykorzystano teoretyczny model „4P" obejmujący: osobę, proces, środowisko, produkt, który stanowił podstawę dla autorskiej modyfikacji i opracowania wskaźnika kapitału kreatywnego.

Walorem pracy jest powiązanie problematyki kapitału kreatywnego z sektorem kreatywnym, stanowiące dotychczas lukę badawczą głównie ze względu na identyfikację działań kreatywnych człowieka. Warto podkreślić potrzebę multidyscyplinarnych badań łączącą się w założeniu, że każda osoba jest potencjalnym przedstawicielem tego kapitału i źródłem kreatywności.

Wprowadzenie 7

Rozdział 1
Kapitał kreatywny w ujęciu teoretycznym 13
1.1. Wybrane teoretyczne podejścia do twórczości i kreatywności 13
1.2. Komponenty kreatywności 19
1.3. Idea klasy kreatywnej jako podstawa kapitału kreatywnego 23
1.4. Cechy klasy kreatywnej jako kapitału kreatywnego definiowanego w ujęciu wąskim 28
1.5. Modelowe ujęcie kapitału kreatywnego i czynniki go determinujące 32

Rozdział 2
Sektor kreatywny - stan i znaczenie 39
2.1. Definiowanie sektora kreatywnego 39
2.2. Specyfika sektora kreatywnego 49
2.3. Kultura w rozwoju sektora kreatywnego 53
2.4. Czynniki wpływające na rozwój sektora kreatywnego 61
2.5. Znaczenie sektora kreatywnego dla gospodarki 66
2.5.1. Gospodarka kreatywna - podstawowe założenia 66
2.5.2. Wpływy z działalności sektora kreatywnego na świecie 69
2.5.3. Sektor kreatywny w Polsce 74

Rozdział 3
Metodyka i przedmiot badań 79
3.1. Teoretyczne aspekty modelu „4P" 79
3.2. Autorska modyfikacja modelu „4P" 89
3.3. Materiał i metody badawcze 91

Rozdział 4
Potencjał przedsiębiorstw do budowania kapitału kreatywnego 95
4.1. Cechy osobowości 95
4.2. Wymiary kapitału kreatywnego 99
4.2.1. Ludzie jako podstawa kapitału kreatywnego 99
4.2.2. Proces 103
4.2.3. Środowisko przedsiębiorstwa jako inhibitor rozwoju kapitału kreatywnego 105
4.2.4. Produkt jako efekt działań kreatywnych ludzi 113
4.2.5. Współpraca 118
4.3. Aktywizacja kreatywności ludzkiej w rozwiązywaniu problemów 121
4.4. Rola kapitału kreatywnego w sektorze kreatywnym 124

Zakończenie 131
Bibliografia 137
Spis tabel 151
Spis rysunków 153
Załącznik 155

Recenzent: Dr hab. Krzysztof Janasz, prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego

 

4Ps of Creativity: What are They? (bd) https://dr.physics.wtf/html/creativity.html [dostęp: 25.02.2019].

Adair J. (2000), Anatomia biznesu. Motywacja, Wydawnictwo Studio EMKA, Warszawa.

Adamczak M. (2010), Globalne Hollywood, filmowa Europa i polskie kino po 1989 roku. Przeobrażenia kultury audiowizualnej przełomu sztuki. Wyd. Słowo/ Obraz terytoria, Gdańsk.

Adamczyk W. (1995), Przedsiębiorczość – próba definicji, Przegląd Organizacji 11.

Adamiec M., Kożusznik B. (2001), Sztuka zarządzania sobą, PWE, Warszawa.

Albert R.S. (1998), What the study of eminence can teach us, Creativity Research Journal, 9.

Amabile T.M. (1996), Creativity in Context, Update to the Social Psychology of Creativity, Westview Press, Boulder, Co.

Amabile T.M. (1990), Within you, without you: Towards a social psychology of creativity, and beyond, [in:] Runco M.A., Albert R.S. (eds.), Theories of creativity. Newbury Park, CA: Sage.

Amabile T.M. (1988), A model of creativity and innovation in organizations, Research in Organizational Behavior, 10.

Amabile, T. M., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., Herron, M. (1996), Assesing the work environment for creativity, Academy of Management Journal, 39(5).

Analiza potencjalnych sektorów kreatywnych Mazowsza – wskazanie 5 najważniejszych sektorów/branż w aspekcie budowania inicjatyw klastrowych (2012), Ageron Polska, Warszawa.

Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych(2009), Raport z badań, Ekorys Polska, Warszawa.

Armstrong M. (2011), Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa.

Bagby P. (1975), Kultura i historia, PIW, Warszawa. 

Bąk M. (2011), Problemy behawioralne w rachunkowości przedsiębiorstw, [w:] Rachunkowość w teorii i praktyce, ZN Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 625, Finanse, rynki finansowe, ubezpieczenia, nr 32, Szczecin.

Bańczak M. (2009), Uwarunkowania kulturowe i dizajn w kształtowaniu wartości marki narodowej, Praca doktorska, UE w Poznaniu, Pdf. http://www.wbc.poznan.pl/Content/130972/Banczyk_Marek-rozprawa_doktorska.pdf [dostęp: 28.02.2019].

Bańka A. (2001), Psychopatologia pracy, Wyd. Gemini sc., Poznań.

Barron F. (1995), No rootless flower: An ecology of creativity. Cresskill, NJ: Hampton Press.

Bąkowska S., Tomczyk M. (2014), Segment i Sektor Kreatywny Metropolii Szczecińskiej, US, Szczecin.

Bednorz K. (2014), Klimat organizacyjny sprzyjający twórczości, Studia Oeconomica Posnaniensia, vol. 2, nr 10.

Beyer K. (2010), Kapitał intelektualny jako zasób przedsiębiorstwa – koncepcja i modele zarządzania, Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, Uniwersytet Szczeciński, nr 17.

Bilton Ch. (1995), Management and Creativity: From Creative Industries to Creative Management, Wiley – Blackwell Publishing, cyt. za Młyńska P. (2015), Determinanty efektywności alokacji zasobów przez przedsiębiorstwa kreatywne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, nr 39, T. 3. 

Blackler F. (1995), Knowledge, knowledge work and organizations: an overview and interpretation, Organization Studies, 16(6).

Bochińska B., i in. (2007), Analizy Aplikacji Wzornictwa Przemysłowego w Polskich Przedsiębiorstwach, Aneks – Diagramy z Wynikami Badań, Ministerstwo Gospodarki, Warszawa.

Borowska A. (2014), Kreatywność pracowników warunkiem innowacyjności organizacji, Marketing i Rynek/2, s. 6, http://www.pwe.com.pl/ [dostęp: 05.03.2017].

Boschma R., Fritsch M. (2007), Creative Class and Regional Growth in Europe, [w:] Jakubowska P., Kukliński A., Zuber P. (red.),The Future of European Regions, Ministry of Regional Development, Warszawa.

Bratnicka K. (2014), Twórczość i innowacyjność w przedsiębiorstwie. Pośrednicząca rola przedsiębiorczości organizacyjnej, Studia Ekonomiczne, Katowice Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.

Brzeziński M. (2009), Organizacja kreatywna, PWN, Warszawa.

Budziński M. (2008), Potencjał sektora kreatywnego w Aglomeracji Górnośląskiej, [w:] Klasik A., (red). Aktywność przedsiębiorcza i konkurencyjność ekonomiczna miast w procesie restrukturyzacji aglomeracji miejskich, Wyd. AE w Katowicach, Katowice.

Bujacz A. (bd), Trening twórczości w projektowaniu przestrzennym, https://www.researchgate.net/profile/Aleksandra_Bujacz/publication/257536980_Trening_tworczosci_w_projektowaniu_przestrzennym_Creativity_training_in_space_design/links/00b7d52566428342bc000000.pdf?origin=publication_detai [dostęp: 03.02.2017].

Bukowy A. (2015), Obszary występowania i uwarunkowania podejścia twórczego pedagogów specjalnych do praktyki edukacyjnej, Praca doktorska, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków.

Cempel Cz. (2013), Inżynieria kreatywności w projektowaniu innowacji, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Poznań.

Chyba Z. (2014), Potencjał technologiczny a kreowanie konkurencyjności przedsiębiorstw, Przegląd Organizacji 2.

Corriera C. M., da Silva Costa J. (2014), Measuring Creativity in the EU Member States, Investigaciones Regionales, 30, www.aecr.org/images/ImatgesArticles/.../01Correia.p... [dostęp: 10.05.2016].

Creative Capital, Creative Industries in the Creative City(2004), Breknock Consulting, cyt. za Klasik A., (2010 a), Od sektora kultury do przemysłów kreatywnych, [w:] Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Gwóźdź A. (red.), Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Creative economy outlook. Trends in international trade in creative industries 2002-2015, (2018), Counrty profiles 2005- 2014, UNCTAD, Geneva.

Creative economy report, The challenge of assesing the creative economy: towards informed policy – making (2008), UNCTAD, Geneva.

Creative industries in Berlin, Development and Potential(2008), DCMC, Berlin.

Creative industries maping(1998), Department for Culture, Media and Sport, Londyn.

Creative industries Mapping Document(2001), Department for Culture, Media and Sport, London.

Deakins D., Freel M. (2006), Entrepreneurship and small firms, McGraw-Hill Education, Londyn.

Dobrzyński M., Grzywacz W. (2001), Europejski kwestionariusz do badania kultury i klimatu organizacji, [w:] Sukces w zarządzaniu. Problemy organizacyjno-zarządcze i psychospołeczne, Witkowski S., Listwan T. (red.), Prace Naukowe AE we Wrocławiu, Wyd. WE, Wrocław.

Doroszewski W. (1997), Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Drobniak A. (2008), Sektor kultury w procesie restrukturyzacji Aglomeracji Górnośląskiej, [w:] Klasik A. (red.), Aktywność przedsiębiorcza i konkurencyjność ekonomiczna miast w procesie restrukturyzacji aglomeracji miejskich, Wyd. AE. W Katowicach, Katowice.

Drobniak A., Wrana K. (2008), Założenia metodyki badawczej aktywności kreatywnych miast aglomeracji, Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Kreatywna aglomeracja – potencjały, mechanizmy, aktywności: podejścia metodologiczne, Katowice.

Drozdowski R., Zakrzewska A., Puchalska K., Morchat M., Mroczkowska D. (2010), Wspieranie postaw proinnowacyjnych przez wzmacnianie kreatywności jednostki, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa, https://www.parp.gov.pl [dostęp: 5.03.2017].

Drucker P.F. (1992), Innowacje i przedsiębiorczość. Praktyka i zasady, PWE, Warszawa.

Dudek-Mańskowaka S., Fuhreman M., Grochowski M., Zegar T., 2012, Sektor kreatywny a przestrzenie publiczne w Warszawie, Studia Regionalne, 11.

Dutkowski M. (2004), Problemy diagnozowania obszarów rozwoju regionalnego i lokalnego w Polsce, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.

Dyduch W. (2013), Twórcza strategia organizacji, Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.

Działek J., Murzyn-Kupisz M. (2014), Is Krakow attractive to the young members of the creative class? Urban policy debate, European Scientifist Institute, Cracow.

Ekonomia kreatywności. Jakość kapitału ludzkiego jako stymulator wzrostu społeczno-gospodarczego(2012), Lipka A, Waszczak S. (red.), Zeszyty Naukowe Wydziałowe, Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.

Ekonomia kultury. Od teorii do praktyki(2011), Jung B. (red.), Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Ekvall G. (1996), Organizational climate for creativity and innovation. European Journal of Work and Organizational Psychology, 5(1).

ESSnet – Culture, European Statistical System Network on Culture(2012), Final Report, http://ec.europa.eu/culture/library/reports/ess-net-report_en.pdf [dostęp: 13.11.2014].

Fedirko J., Einsteiniana (2009), Alma Mater 114.

Finke R.A. (1990), Creative imagery. Discoveries and inventions in visualization, Hillsdale, Erlbaum, NJ.

Flew T. (2002), Beyond ad hocery: Defining Creative Industries, referat z konferencji Cultural Sites, Cultural Theory, Cultural Policy, Nowa Zelandia.

Flew T. (2012), The Creative Industries: Culture and Policy, Thousand Oaks, London: Sage Publications Ltd.

Florida R. (2004), Cities and the creative class, New York, Routledge.

Florida, R. (2010), Narodziny klasy kreatywnej, NCK, Warszawa.

Friedman D. (2008), Ukryty ład. Ekonomia życia codziennego, Fijorr Publishing, Warszawa.

Gałuszka P. (2009), Biznes muzyczny. Ekonomiczne i marketingowe aspekty fotografii, Wyd. Placed, Warszawa.

Gardner H. (1995), Creating minds: An anatomy of creativity seen though the lives of Freud, Einstein, Picasso, Stravinsky, Eliot, Graham, and Gandhi, New York: Basic Books.

Gardner H. (1983), Frames of mind: The theory of multiple intelligences, New York: Basic Books.

Nowosielski S. (red.) (2008), Procesy i projekty logistyczne, UE, Wrocław.

Gautam S. (2012), The Four P’s of Creativityhttp://www.creativitypost.com/psychology/the_four_ps_of_creativity [dostęp: 28.02.2019]. 

Głowacki J. (2013), Przemysły kreatywne i ich wpływ na gospodarkę, [w:] Hausner J., Karwińska A., Purchla J., Kultura a rozwój, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Golinowska S. (red.) (1998), Rozwój ekonomiczny regionów. Rynek pracy. Procesy migracyjne. Polska, Czechy, Niemcy, Raport IPiSS, zeszyt nr 16, Warszawa.

Goodman N., Marx G.T. (1982), Society Today, NewYork: Random Haus cyt. za: Goodman N. (1997), Wstęp do socjologii, Tł. J. Polak, J. Ruszkowski, U. Zielińska, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Górniewicz J. (2001), Kategorie pedagogiczne, odpowiedzialność, podmiotowość, samorealizacja, tolerancja, twórczość, wyobraźnia, Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.

Gralewski J. (2009a), Ocena poziomu twórczości wytworu, [w:] Karwowski M., (red.) Identyfikacja potencjału twórczego. Teoria, metodologia, diagnostyka, Wydawnictwo ASP, Warszawa.

Gralewski J.(2009b), Testy zdolności twórczych w Polsce, [w:] Karwowski M., (red.) Identyfikacja potencjału twórczego. Teoria, metodologia, diagnostyka, Wydawnictwo ASP, Warszawa.

Grandys E. (2013), Podstawy zarządzania produkcją, Difin, Warszawa.

Grochowski M., Dudek-Mańkowska S., Fuhrmann M., Zegar T. (2012), Sektor kreatywny w województwach pomorskim i kujawsko-pomorskim, Agencja Rozwoju Pomorza S.A., Gdańsk.

Grochowski M. (2010), Sektor kreatywny w Warszawie – potencjał i warunki rozwoju, Creative Metropoles, Warszawa.

Gruszka A., Tang M. (2017), The 4P’s Creativity Model and its Application in Different Fields, [in:] Ming T., Werner Ch., Handbook of the Management of Creativity and Innovation, World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd.

Guilford J.P. (1968), Creativity, education, and their educational implications, Knapp R., Helson, R., Roberts, B. (eds.), San Diego, CA.

Guilford J.P. (1978), Natura inteligencji człowieka, PWN, Warszawa.

Gwóźdź A. (2010), Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Hammer M. (1999), Reinżynieria i jej następstwa, PWN Warszawa.

Hausner J, Karwińska A., Purchla J. (2013), Kultura a rozwój, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Hausner J. (2011), Przedmowa do wydania polskiego, [w:] Towse R., Ekonomia kultury. Kompendium, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Helson R. (1996), Arnheim award address to division 10 of the American Psychological Association: In search of the creative personality, Creativity Research Journal, 9.

Helson, R., Roberts, B., Agronick, G. (1995), Enduringness and change in creative personality and prediction of occupational creativity, Journal of Personality and Social Psychology, 69.

Holcer J. (2002), Ekonometryczna interpretacja skłonności w ekonomii, Przegląd Statystyczny, nr 3.

Hołda J. (2012), Wsparcie przemysłów kreatywnych w Lublinie. Analiza potencjału i kierunki rozwoju, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Lublin.

Howkins J. (2001), The Creative Economy. How Peaple make Money From Ideas, Pengnin Books. London.

http://artklaster [dostęp: 28.02.2019].

http://kreatywnosc.zobaczyc.org/person-process-product-place/ [dostęp: 28.02.2019].

http://sjp.pwn.pl/sjp/uwarunkowanie;2533935.html [dostęp: 12.11.2014].

http://www.klasyfikacje.gofin.pl/pkd/4,0.html [dostęp: 28.02.2015].

http://www.klasyfikacje.gofin.pl/pkd/4,0.html, [dostęp: 28.02.2015].

Ilczuk D. (2012), Ekonomika kultury, PWN, Warszawa.

Innowacje i nowe technologie przemysłów kreatywnych. Perspektywy rozwoju rynku audiowizualnego w Małopolsce, Ultanowska R. (red.), Fundacja Rozwoju Kina, Kraków.

Isaksen S.G., Lauer K.J. (2002), The Climate for Creativity and Change in Teams, Creativity and Innovation Management, Vol. 11/1.

Jausovec N. (1991), Flexible strategy use: A characteristic of gifted problem solving, Creativity Research Journal, 4.

Jemielniak D. (2008), Praca oparta na wiedzy. Praca w przedsiębiorstwach wiedzy na przykładzie organizacji high-tech, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Jerzyk E., Leszczyński G., Mruk H. (2006), Kreatywność w biznesie, Materiały dydaktyczne nr 176, Wyd. AE w Poznaniu, Poznań.

Jung B., Molęda-Zdziech M., Zorska A., (red.) (2014), Kreatywność i innowacje w erze cyfrowej. Twórcza destrukcja 2, Oficyna Wyd. SGH w Warszawie, Warszawa.

Kapitał ludzki a kształtowanie przedsiębiorczości(2004), M. Juchnowicz (red.), Poltext, Warszawa.

Karwińska A. (2013), Kulturowe podłoże kształtowania się kapitału ludzkiego i społecznego, [w:] Hausner J, Karwińska A., Purchla J., Kultura a rozwój, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Karwowski M., Gajda A. (2010), Kreatywność (nie tylko) w kasie szkolnej, Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.

Karwowski M. (2009), Klimat dla kreatywności, Difin, Warszawa.

Karwowski M. (2009), Zgłębianie kreatywności. Studia nad pomiarem poziomu i stylu twórczości, Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.

Kasof J. (1995), Explaining creativity: the attribution perspective, Creativity Research Journal 8.

Kasprzak R. (2013), Przemysły kreatywne w Polsce. Uwarunkowania i perspektywy, Kamon Consulting, Warszawa.

Kaufman J.C. (2011), Kreatywność, Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.

Klasa kreatywna w Polsce: technologia, talent i tolerancja jako źródła rozwoju regionalnego, Klincewicz K. (red.) (2012), Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Klasik A., Drobniak A., Wrana K. (2009), Perspektywy rozwoju aglomeracji górnośląskiej na podstawie sektora gospodarki kreatywnej, Biblioteka Regionalisty, nr 9.

Klasik A. (2008), Kreatywne i atrakcyjne miasta. Koncepcje i mechanizmy restrukturyzacji aglomeracji miejskich, [w:] Klasik A. (red.), Kreatywna aglomeracja – potencjały, mechanizmy, aktywności, Prace Naukowe AE w Katowicach, Katowice.

Klasik A. (2011), Kreatywne przemysły w kreatywnej aglomeracji, [w:] Klasik A. (red.), Kreatywne przemysły – kreatywne aglomeracje, Biuletyn KPZK PAN 246, Warszawa.

Klasik A., Kuźnik F. (2007), Regiony uczące się w teorii i polityce rozwoju regionalnego, [w:] A. Jewtuchowicz (red.), Region w gospodarce opartej na wiedzy, Uniwersytet Łódzki, Łódź.

Klasik A. (2010 a), Od sektora kultury do przemysłów kreatywnych, [w:] Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Gwóźdź A. (red.), Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Klasik A. (2010 b), Sektor kultury i przemysły kreatywne w rozwoju regionu na przykładzie Aglomeracji Górnośląskiej, Wyd. UE w Katowicach, Katowice.

Klasik A. (red.), (2010), Rola kultury i przemysłów kreatywnych w rozwoju miast i aglomeracji, Wyd. UE w Katowicach, Katowice.

Klasik A. (2009), Przemysły kreatywne oparte na nauce i kulturze, Prace Naukowe, Akademia Ekonomiczna w Katowicach.

Klimas P. (2016 a), Czynniki sukcesu oraz przewagi konkurencyjnej w branży gier komputerowych i wideo, [w:] Grzegorczyk A., Mierzejweska W. (red.), Zarządzanie przedsiębiorstwem inteligentnym. Wybrane zagadnienia, Oficyna Wyd. SGH, Warszawa.

Klimas P. (2016 b), Innowacyjność producentów gier komputerowych i wideo, Organizacja i Kierowanie 172.

Klimek J. (2005), A co z naszą przedsiębiorczością, Wyd. A. Marszałek, Toruń.

Kłeczek R. (2012), Badanie kreatywności w działaniach marketingowych na rynku B2B, Studia Ekonomiczne nr 114 Ekonomia kreatywności: jakość kapitału ludzkiego jako stymulator wzrostu społeczno-gospodarczego, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Katowice.

Kłoskowska A. (2007), Socjologia kultury, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. 

Knop, L., Olko, S. (2017), Cooperation in Clusters and Networks – Creativity and Innovativeness Challenges: an Introduction, Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie Politechnika Śląska, z. 109.

Komorowski J. (2012), Cele przedsiębiorstw a rozwój gospodarczy. Ujęcie behawioralne, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa.

Kopel A. (2007), Klasa kreatywna jako czynnik rozwoju miast, Zarządzanie i Marketing, Zeszyt 1.

Korceli-Olejniczak E., Kozłowska S. (2014), Sektor kreatywny w gospodarce ośrodków lokalnych jako czynnik kształtowania się regionu metropolitalnego Warszawy, [w:] Klasik A. (red.), Sektor kreatywny jako katalizator przemian strukturalnych w regionie, Wyd. UE w Katowicach, Katowice.

Korenik S. (2010), Gospodarka kreatywna, [w:] Rozwój lokalny i regionalny. Innowacyjność i rozwój przedsiębiorczości, Dylewski M. (red.), Wyd. Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań, ZN nr 27.

Kotylak S. (2013a), Przemysł kreatywny jako element gospodarki elektronicznej, ZN Uniwersytetu Szczecińskiego, Ekonomiczne Problemy Usług, s. 105.

Kotylak S. (2013b), Przemysł kreatywny jako element marketingu terytorialnego, ZN Uniwersytetu Szczecińskiego, Problemy zarządzania, finansów i marketingu, z. 775/30.

Kowal W. (2015), Sprawność organizacji. Emocjonalne, behawioralne i finansowe efekty działań marketingowych w ocenie skuteczności i efektywności przedsiębiorstwa, Wyd. UE we Wrocławiu, Wrocław.

Kowalski T. (2014), Ekonomiczne badania nad mediami jako element nauki o mediach, Studia Medioznawcze 2.

Kowalski T., Jung B. (2006), Media na rynku, Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Studia Medioznawcze 2.

Kowalski T. (2008), Między twórczością a biznesem: Wprowadzenie do zarządzania w mediach i rozrywce, Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Kozarkiewicz A. (2015), Teorie kreatywności jako podstawa zarządzania projektem kreatywnym, Studia Ekonomiczne. ZN Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, s. 244.

Kozbelt A., Beghetto R.A., Runco M.A. (2010), Theories of creativity, [in:] Kaufman J.C., Sternberg R.J. (eds.), The Cambridge handbook of creativity, NY: Cambridge University Press.

Kroeber T. (1958), The Concepts of Culture and of Social Systems, American Sociological Review, 3. 

Król M. (2015), Kreatywność w miejscu pracy, [w:] World Journal of Theoretical and Applied Sciences nr 2 (3), Homo creator w wymiarze społecznym, kulturowym i ekonomicznym w XXI wieku (cz. II), Gliwicka Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości, Gliwice.

Kształtowanie kreatywnego kapitału ludzkiego (wybrane zagadnienia), Lipka A. (red.) (2012), UE w Katowicach, Studia Ekonomiczne, ZN 83.

Landry Ch., Bianchini F. (1995), The creative city, Publisched by Comedia, www.demos.co.uk/files/thecreativecity.pdf [dostęp: 12.09.2013].

Łuczyszyn A. (2013), Nowe kierunki rozwoju lokalnego ze szczególnym uwzględnieniem peryferyjnych ośrodków w metropoliach, CeDeWu, Warszawa. 

Machaczka J. (1998), Zarządzanie rozwojem, PWN.

Mackiewicz M., Michorowska B., Śliwka A. (2009), Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych, Ecorys Polska S.A., Warszawa.

Majecka B. (2015), Behawioralne wartości stratyfikacji ekonomicznej przedsiębiorstw, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.

Markiewicz J., Kotylak S., Szczech-Pietkiewicz E. (2016), Wyzwania kreatywnej gospodarki, Texter, Warszawa.

Mazurkiewicz A., Frączek P. (2011), Kluczowe kompetencje a konkurencyjność przedsiębiorstw, [w:] Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy, Woźniak M.G. (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów.

McCrae R.R. (1987), Creativity, divergent thinking, and openness to experience, Journal of Personality and Social Psychology, 52.

Mendelsohn G. (1976), Associative and attentional processes in creative performance, Journal of Personality, 44.

Mesjasz J. (2006), Kultura i klimat w organizacji transgresyjnej, [w:] Koncepcje i narzędzia zarządzania strategicznego, Romanowska M., Wachowiak P. (red.), SGH, Warszawa.

Męczyński M. (2009), Miasto jako środowisko życia kreatywnych ludzi – przykład Poznania, [w:] Klasik A., (red.) Kreatywne miasto – kreatywna aglomeracja, Wyd. AE w Katowicach, Katowice.

Miller A.I. (1992), Scientific creativity: A comparative study of Henri Poincaré and Albert Einstein, Creativity Research Journal, 5.

Montgomery J. (2005), Beware ‘the Creative Class’. Creativity and Wealth Creation Revisited, Local Economy, Vol. 20, No. 4.

Mroczko F. (2014), Rola menedżera w kształtowaniu innowacyjności miejsca pracy, [w:] Kowalczyk L., Mroczko F. (red.), Kreatywność Innowacyjność Przedsiębiorczość Zarządzanie operacyjne w teorii i praktyce organizacji biznesowych, publicznych i pozarządowych, Prace Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości, Wałbrzych, http://www.pracenaukowe.wwszip.pl [dostęp: 8.02.2019].

Mroziewski M. (2008), Kapitał intelektualny współczesnego przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa.

Murzyn-Kupisz M., Działek J. (2015), Zachowania i preferencje przestrzenne młodych artystów w mieście na przykładzie Krakowa i Katowic, [w:] Brzosko-SermakA, Kokoś A., Trzeparz P., Więcław-Michniewska J. (red.) Miasto w badaniach geografów, Instytut Geografii i Gospodarki przestrzennej, UJ, Kraków.

Murzyn-Kupisz M. (2012), Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny, ZN seria monografie nr 221, Wyd. UE w Krakowie, Kraków.

Murzyn-Kupisz M. (2016), Instytucje muzealne z perspektywy ekonomii kultury, UE Kraków, Kraków.

Namyślak B. (2013a), Działalności twórcze a rozwój miast. Przykład Wrocławia, Instytut Geografii i rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Namyślak B. (2013 b), Miasto kreatywne w ujęciu teoretycznym, Studia Ekonomiczne i Regionalne 6/2.

Namyślak B. (2014), Sektor kreatywny w gospodarce, Gospodarka Narodowa, 270/2.

Namyślak B. (2009), Przemysły kreatywne w aglomeracji wrocławskiej, [w:] Klasik A. (red.), Kreatywne miasto – kreatywna aglomeracja, Wyd. AE w Katowicach, Katowice.

Namyślak B. (2010), Sektor kreatywny w gospodarce aglomeracji wrocławskiej, Wiadomości Statystyczne 7.

Namyślak B. (2013 a), Zróżnicowanie poziomu rozwoju sektora kultury w miastach wojewódzkich w Polsce, Prace Geograficzne, z. 134.

Nawrat D. (2013), Wspieranie innowacyjności poprzez kształtowanie klimatu pracy, Przedsiębiorczość i Zarządzanie, t. 14, z. 9. 

Nęcka E. (1995), Proces twórczy i jego organizacja, Impuls, Kraków.

Nęcka E. (2009), Psychologia twórczości, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Nikitorowicz J. (2009), Edukacja regionalna i międzykulturowa, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Noga M. (2014), Kultura a ekonomia, CeDeWu, Warszawa.

Obłąkowska-Kubiak K. (2014), Sektor kultury i kreatywny jako wyzwanie dla małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce, Studia Ekonomiczne Regionu Łódzkiego 13.

Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Gwóźdź A. (red.), Narodowe Centrum Kultury, Warszawa. 

Okoń W. (1987), Słownik pedagogiczny, PWN, Warszawa.

Olesiński Z. (2016), Współpraca małych i średnich przedsiębiorstw jako sposób ich rozwoju, Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula, 51(6).

Ossowski S. (2000), Zagadnienia psychologii społecznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Our creative potential. Paper on Culture and Economy (2005), Ministry of Economic Affairs, Ministry of Education, Culture and Science, Hague.

Pałucha K. (2016), Współpraca przedsiębiorstw w procesie budowania ich potencjału innowacyjnego, Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie, Politechnika Śląska, z. 93.

Parys K. (2013), Przestrzeń dla kreatywności uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Peña N.A., Fernández de Arroyabe J.C. (2002), Business Cooperation. From Theory to Practice, Palgrave Macmilian, New York.

Perspektywy rozwoju rynku audiowizualnego w Małopolsce(2012), Ultanowska R. (red.), Fundacja Rozwoju Kina, Kraków.

Piirto J. (2004), Understanding creativity, Great Potential Press, Scottsdale.

Pine B.J. Gilmore J.H. (1999), The experience economy. Work is there and every business a stage, Harvard Business School Press, Boston.

Plawgo B., Kornecki J. (2010), Wykształcenie pracowników a pozycja konkurencyjna przedsiębiorstw, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.

Podogrodzka M. (2013), Kapitał kreatywny a rozwój gospodarczy regionu w Polsce, Studia Ekonomiczne / Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Ekonomicznych, 3/(78).

Polańska K. (2014), Kreatywność w nowej gospodarce – perspektywa społecznościowa, [w] Ekonomiczno-społeczne i techniczne wartości w gospodarce opartej na wiedzy, Zeszyty Naukowe, Nr 809, Ekonomiczne Problemy Usług, nr 113, t. 2, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.

Polko A., Wrana K. (2008), Konkurencyjność ekonomiczna i aktywność przedsiębiorcza miast Aglomeracji Górnośląskiej oparta na sektorze i przemysłach kultury. Przypadek Bytomia, [w:] Klasik A. (red), Aktywność przedsiębiorcza i konkurencyjność ekonomiczna miast w procesie restrukturyzacji aglomeracji miejskich, Wyd. AE. W Katowicach, Katowice.

Popek S. (2001), Człowiek jako jednostka twórcza, Wyd. UMCS Lublin.

Poskrobko B. (2016), Kreatywność pracowników jako narzędzie kształtowania zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa, [w:] Borys T. (red.), Zrównoważony rozwój organizacji-odpowiedzialne zarządzanie, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław, nr 376, http://www.dbc.wroc.pl/ [dostęp: 5.03.2017].

Potts J., Cunningham S. (2008), Four models of the creative industries, International Journal of Cultural Policy, nr 14 (3).

Proctor T. (2002), Twórcze rozwiązywanie problemów, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Przemysły kultury i kreatywne w latach 2014-2016, (2018) GUS, Warszawa-Kraków.

Ratalewska M. (2015), Uwarunkowania rozwoju sektorów kreatywnych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu Nr 401, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.

Ratalewska M. (2015), Uwarunkowania rozwoju sektorów kreatywnych, [w:] Sokołowski J., Węgrzyn G., Rękas M., Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 401, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.

Regionalne uwarunkowania rozwoju wiejskich obszarów przygranicznych Polski i Ukrainy, A. Czudec, G. Ślusarz (red.) (2003), Uniwersytet Rzeszowski i Państwowy Uniwersytet Rolniczy we Lwowie – Dublanach, Rzeszów.

Rhodes M. (1961), An Analysis of Creativity, The Phi Delta Kappan, Vol. 42, No. 7.

Rickards T., Jones L.J. (1991), Toward the identification of situational barriers to creative behaviors: The development of a self-report inventory, Creativity Research Journal, 4.

Romanowska M. (2015), Innowacyjne przedsiębiorstwo w nieinnowacyjnej gospodarce, Przegląd Organizacji 8.

Rothenberg A. (1990), Creativity, mental health, and alcoholism, Creativity Research Journal, 3.

Rothenberg A., Hausman C.R. (1976), The creativity quwstion, Durham: Duke University Press Rodos.

Runco M.A., Albert R.S. (2005), Parents’ personality and the creative potential of exceptionally gifted boys, Creativity Research Journal, 17.

Runco M.A. (1986), Flexibility and originality in children’s divergent thinking, Journal of Psychology, 120.

Runco M.A. (1995), Insight for creativity, expression for impact, Creativity Research Journal, 8.

Runco M.A (2008), A Hierarchical Framework for the Study of Creativity, pdf.https://www.researchgate.net/publication/228643794 [dostęp: 08.02.2019].

Runco M.A., Pagnani A. (2011), Psychological research on creativity, [in:] Sefton-Green J., Thomson P., Jones K., Bresler L. (eds.), The Routledge International Handbook of Creative Learning London Routledge.

Runco M.A. (2010), Theories of creativity, [in:] Kaufman J.C., Sternberg R.J. (eds.), The Cambridge handbook of creativity, Cambridge University Press, NY.

Runco M., Kim D. (2013), Four Ps of Creativity and Recent, Encyclopedia of Creativity, https://books.google.pl/books?isbn=0122270754 [dostęp: 08.02.2019].

Schultz R. (1990), Twórczość – społeczne aspekty zjawiska, Warszawa PWN.

Siedlecki J. (2000), Równowaga a wzrost gospodarczy, WN PWN, Warszawa-Wrocław.

Simonton D.K. (1988), Creativity, leadership and Chance, [in] The nature of Creativity, (eds). Sternberg R.J., Cambridge University Press, Cambridge UK.

Skiba M. (2002), Spodziewany status społeczny wyższego wykształcenia w społeczeństwie informacyjnym, [w:] Zarządzanie firma w społeczeństwie informacyjnym, Stabryła A. (red.), Wyd. EBJ, Kraków.

Skrzypek E. (bd.), Kreatywność pracowników wiedzy i ich wpływ na innowacyjność przedsiębiorstw, PDF, https://docplayer.pl/686020-Elzbieta-skrzypek-umcs-lublin-kreatywnosc-pracownikow-wiedzy-i-ich-wplyw-na-innowacyjnosc-przedsiebiorstw-wstep.html [dostęp: 20.09.2018].

Słownik ekonomiczny dla przedsiębiorcy w warunkach rynku (1994), Wyd. Znicz, Szczecin.

Sobol E. (red.) (2003), Nowy słownik języka polskiego, PWN, Warszawa.

Spodarczyk E., Szelągowska-Rudzka K. (2015), Is Social Responsibility Required in the Cooperation Among Universities, Businesses and Local Government in the Local Environment? Proceedings of The 11th European Conference on Management Leadership and Governance ECMLG, Military Academy, Lisbon.

Stachowiak K. (2017), Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania, UAM w Poznaniu, Poznań.

Staszek A., Sektor przemysłów kreatywnych w Polsce, Uniwersytet Łódzki rozprawa doktorska, Łódź 2016, http://dspace.uni.lodz.pl:8080/xmlui/bitstream/handle/11089/21862/Sektor_przemysłow%20kreatywnych_A.Staszek.pdf?sequence=4&isAllowed=y [dostęp: 02.06.2017].

Strychacz J. (2013), Organizacje sektora kultury a rozwój, [w:] Hausner J, Karwińska A., Purchla J., Kultura a rozwój, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Stryjakiewicz T., Kaczmarek T., Męczyński M., Parysek J.J, Stachowiak K. (2007), Poznań faces the future: Pathways to creative and knowledge based region, AMIDSt, Amsterdam.

Stryjakiewicz T., Męczyński M., Stachowiak K. (2008), Sektor kreatywnej wiedzy w Poznaniu i powiecie poznańskim w świetle wyników międzynarodowego projektu ARE, [w:] Kaczmarek T., Mizgajski A. (red.) (2008), Powiat poznański, jakość przestrzeni i jakość życia, Bogucki Wyd. Naukowe, Poznań.

Stryjakiewicz T., Stachowiak K., Męczyński M., Kaczmarek T., Parysek J. (2010), Sektor kreatywny w poznańskim obszarze metropolitalnym, Tom I, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.

Szara K. (2015), Dylematy współpracy w ramach projektów unijnych, [w:] Wyzwania polityki regionalnej w aspekcie rozwoju społeczno-gospodarczego obszarów transgranicznych, Świerczewska-Pietras K., Pyra M.(red.), Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, TOM 1, Biała Podlaska.

Szara K. (2015), Kapitał ludzki, społeczny, kreatywny w rozwoju społeczno-gospodarczym gmin, [w:] Zarządzanie zrównoważonym rozwojem jednostek samorządu terytorialnego, Sobczak E. (red.), Wyd. OWPW.

Szara K. (2016), Kapitał kreatywny i możliwości jego pomiaru w organizacji, [w:] Kożuch B., Sułkowski Ł. (red.), Refleksyjnie o współczesnym zarządzaniu, Wyd. UJ Kraków.

Szara K. (2017), Uwarunkowania i możliwości aktywizacji kapitału kreatywnego jako determinanty rozwoju lokalnego na przykładzie gmin województwa podkarpackiego, Wyd. UR, Rzeszów.

Szara K. (2018), Sektor kreatywny a ekonomia doznań, Культурологічний Альманах.

Szara K. (2018a), Kapitał kreatywny w przedsiębiorstwie, Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 1.

Szara K. (2018b), Człowiek jako podstawowy element kapitału kreatywnego przedsiębiorstw, Czasopismo Ekonomia i Zarządzanie, 2.

Szara K. (2018c), Atrybut środowiska jako element budowy klimatu dla kapitału kreatywnego, Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 2.

Szara K. (2018d), Processive character for the development creative capital in an enterprise, [w:] Nalepka A., Ujwary-Gil A. (ed.), Business and non-profit organizations facing increased competition and growing customers’ demands, Volume 17, Nowy Sącz, Wydawnictwo i Drukarnia Nova Sandec.

Szara K., Wójtowicz P. (2015), Możliwości rozwoju sektora kreatywnego na poziomie lokalnym, Zarządzanie teorią i praktyką, Z. 14 (4).

Szara K., Wójtowicz P. (2016), Sektor kreatywny w Polsce – stan i znaczenie, Przedsiębiorstwo i Region, nr 8.

Szczepański J. (1963), Elementarne pojęcia socjologii, PWN, Warszawa.

Szmidt K.J. (2009), Metody badań w pedagogice twórczości, [w:] Szmidt K.J.(red.) Metody pedagogicznych badań nad twórczością. Teoria i empiria, Wyd. Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź.

Szmidt K.J. (2007), Pedagogika twórczości, GWP, Sopot.

Szmidt K.J. (2013), Pedagogika twórczości, GWP, Sopot.

Szultka S. (red.), Klastry w sektorach kreatywnych – motory rozwoju miast i regionów, PARP, Warszawa.

Ślusarczyk B., Szara K. (2016), Zależności pomiędzy gospodarką opartą na wiedzy z gospodarką kreatywną, [w:] S. Brzeziński, J. Gajda, A. Rzepka (red.), Wiedza – kapitał ludzki – gospodarka, Częstochowa: Wyd. PC.

Tatarkiewicz W. (1982), Twórczość, dzieje pojęcia, [w:] Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, PWN, Warszawa.

The economy of culture in Europe 2006, KEA European Airs, http://www.keanet.eu/ecoculture/ studynew.pdf [dostęp: 20.09.2016].

Throsby D. (2010), Ekonomia i kultura, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Towse R. (2011), Ekonomia kultury, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Trompenaars F. (2010), Kultura innowacji. Kreatywność pracowników a sukces firmy, Oficyna Wolters Kluwer Business, Warszawa.

Trzeciak J. (2011), Ekonomika teatru, Instytut Teatralny w Warszawie, Warszawa.

Ulatowska R. (2010), Bariery kreatywności w organizacji. Badania mediów, Zarządzanie w Kulturze, vol. 11, Uniwersytet Jagielloński, Kraków.

Ulatowska R. (2012), Innowacje i nowe technologie przemysłów kreatywnych, Fundacja Rozwoju Kina, Kraków.

Ulrich D., Brockbank W. (2008), Tworzenie wartości przez dział HR, Wolter Kluwer business, Kraków.

Uniwersalny słownik języka polskiego(2003), Dubisz S. (red.), PWN, Warszawa.

Verbrugge R.R., McCarrell N.S. (1977), Metaphoric comprehension: studies in reminding and resembling, Cognitive Psychology, vol. 9.

West M.A. (2000), Rozwijanie kreatywności wewnątrz organizacji, PWN, Warszawa.

WIPO, Guide on surveying the economic contribution of the copyright industries(2003), World Intellectual Property Organizations, Geneva.

Witt L.A., Beorkrem M. (1989), Climate for creative productivity as a predictor of research usefulness and organizational effectiveness in an R&D organization, Creativity Research Journal, 2.

Wojnar K. (2016), Polska klasa kreatywna, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.

Wojszczak E. (2000), Kształtowanie klimatu organizacyjnego w przedsiębiorstwie, Oficyna Wyd. Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz.

Wojtasiewicz L. (1997), Czynniki rozwoju lokalnego – nowe ujęcie metodologiczne, Biuletyn KPZK PAN, z. 177.

Wojtczuk-Turek A. (2010), Rozwijanie kompetencji twórczych, SGH, Warszawa.

Wójcicki Z. (2001), Finansowanie działalności przedsiębiorstw, Wyższa Szkoła Informatyki i Ekonomii Towarzystwa Wiedzy powszechnej w Olsztynie, Olsztyn.

Wróblewska A. (2014), Rynek filmowy w Polsce, Wyd. W. Marzec, Warszawa.

Zając Cz. (2007), Zarządzanie zasobami ludzkimi, Wyd. Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań.

Zawadzki K. (2010), Kreatywni pracownicy w sektorach nowej gospodarki, Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, Szkoła Główna Handlowa, z. 99.

Zawadzki K. (2016), Paca i wynagrodzenia w gospodarce kreatywnej: uwarunkowania – specyfika  – ewolucja, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.

Znaczenie gospodarcze sektora kultury. Wstęp do analizy problemu(2010), Raport końcowy, Instytut Badań Strukturalnych, Warszawa.

Znacznie gospodarcze sektora kultury(2000), Instytut Badań Strukturalnych Warszawa.

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.

Polub nas na Facebooku