Rola akredytacji w zarządzaniu szpitalem

Wstęp 5

Rozdział 1
Percepcja jakości w usługach medycznych 9
1.1. Ewolucja podejścia do jakości 9
1.2. Jakość w przemyśle i próba jej aplikacji do usług 11
1.3. Istota jakości usług 14
1.4. Interdyscyplinarny charakter jakości usług 17
1.5. Systemy jakości wdrażane w podmiotach leczniczych 21
1.5.1. Systemy dedykowane 21
1.5.2. Systemy adaptowane 25

Rozdział 2
Uwarunkowania wdrażania orientacji projakościowej w usługach medycznych 31
2.1. Organizacja systemu zdrowia w Polsce 31
2.2. Podmiot leczniczy na wyłaniającym się rynku usług medycznych 38
2.3. Procesy i czynniki warunkujące wdrażanie orientacji projakościowej 43
2.3.1. Procesy i czynniki wewnętrzne 43
2.3.2. Procesy i czynniki zewnętrzne 54

Rozdział 3
Rola Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w podnoszeniu jakości świadczeń medycznych 59
3.1. Historia akredytacji 59
3.2. Profil działalności Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia 63
3.3. Program akredytacji szpitali 64
3.4. Zakres standardów akredytacyjnych 70
3.5. Szanse i zagrożenia wynikające z wdrożenia standardów akredytacyjnych wymaganych przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia 75

Rozdział 4
Rola znormalizowanych systemów zapewnienia jakości w zarządzaniu szpitalem w świetle badań empirycznych 79
4.1. Przedmiot i założenia metodyczne badania 79
4.2. Charakterystyka badanej zbiorowości 81
4.3. Istota i rola systemów zapewnienia jakości w zarządzaniu szpitalem 87

Zakończenie 93
Bibliografia 97
Spis tabel 101
Spis rysunków 102
Spis wykresów 103
Załącznik 105

Paweł Dzięcioł jest absolwentem Zarządzania Przedsiębiorstwami na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu, był także stypendystą Rektora UEP. Wieloletni praktyk ubezpieczeń gospodarczych. Specjalizuje się w zarządzaniu ryzkiem biznesowym i ubezpieczeniach szpitali. Jest Prezesem Zarządu ARM-Polska Sp. z o.o. oraz Prokurentem Allbroker Sp. z o.o., a także członkiem Institute of Risk Management in London (IRM). Należał do Kadry Narodowej PZLA w rzucie dyskiem.

Pozycje zwarte
Bała P., Załucki M. (red.), 2013, Prowadzenie działalności leczniczej - aspekty prawne, DIFIN, Warszawa.
Blanchard K. (i in.), cop. 2007, Leading at a higher level. Blanchard on leadership and creating high performing organizations, Przywództwo wyższego stopnia. Blanchard o przywództwie i tworzeniu efektywnych organizacji, tłum. Bekier A., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Bukowska-Piestrzyńska A., 2013, Marketing usług zdrowotnych. Od budowania wizerunku placówki do zadowolenia klientów, 5, CeDeWu, Warszawa.
Dobska M., 2013, Reorientacja w zarządzaniu przekształconym podmiotem leczniczym, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań.
Dobska M., Dobski P., 2011, Zarządzanie jakością w podmiotach leczniczych, Wolters Kluwer, Warszawa.
Dobska M., Rogoziński K. (red.), cop. 2008, Podstawy zarządzania zakładami opieki zdrowotnej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Dobski P., 2012, Zarządzanie przez jakość w handlu detalicznym - koncepcja i zastosowanie, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań.
Fiutak A., cop. 2012, Prawo medyczne w orzecznictwie z komentarzem, Difin, Warszawa.
Guzel Z., Fal D.M. i Lipka A., cop. 2013, Medycyna ubezpieczeniowa. Underwriting, orzecznictwo, ubezpieczenia zdrowotne, Poltext, Warszawa.
Horosz P. (red.), cop. 2012, Skomercjalizowane szpitale w obrocie gospodarczym, Wolters Kluwer, Warszawa.
Karkowski T., cop. 2012, Restrukturyzacja szpitali, 2, Wolters Kluwer, Warszawa.
Kowalewski E. (red.), 2011, Kompensacja szkód wynikłych ze zdarzeń medycznych. Problematyka cywilnoprawna i ubezpieczeniowa, Wydawnictwo Dom Organizatora, Toruń.
Krzakiewicz K. (red.), cop. 2008, Teoretyczne podstawy organizacji i zarządzania, 2, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań.
Muhlemann A.P., Oakland J.S., Lockyer K.G., cop. 1995, Production and Operations Management, Zarządzanie - produkcja i usługi, tłum. Sołtys J (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Nojszewska E. (red.), 2012, Racjonalizacja kosztów w ochronie zdrowia, Wolters Kluwer, Warszawa.
Opolski K., Waśniewski K., 2011, Zarządzanie jakością i ryzykiem w usługach zdrowotnych, 1, CeDeWu, Warszawa.
Przybyła M. (red.), cop. 2001, Organizacja i zarządzanie - Podstawy wiedzy menedżerskiej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. O. Langego we Wrocławiu, Wrocław.
Sangowski T. (red.), cop. 1999, Ubezpieczenia Gospodarcze, 2, Poltext, Warszawa.
Stoner J.A.F., Freeman R.E., Gilbert JR. D.R., cop. 1997, Management, 6, Kierowanie, 2, tłum. Ehrlich A., Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Swayne L.E., Duncan W.J., Ginter P.M., cop. 2008, Strategic Management of Health Care Organizations, Zarządzanie strategiczne w ochronie zdrowia, tłum. J. Klich, 6, Wolters Kluwer, Warszawa.
Urbanowska-Sojkin E., Banaszyk P., Witczak H., cop. 2007, Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Artykuły
Cichońska D. i Iltchev P., 2011, Risk management in health care centres, Zarządzanie ryzykiem w zakładach opieki zdrowotnej, Zdrowie Publiczne, http://jml2012.indexcopernicus.com, [dostęp: 21.11.2013].
Czypionka T., Kraus M., Mayer S. i Röhrling G., 2013, Efficiency, ownership, and financing of hospitals: The case of Austria, Health Care Management Science, grudzień, http://link.springer.com/article/10.1007/s10729-013-9256-9, [dostęp: 22.03.2014].
Gardyniak A., 2014, Popracujmy nad zmianą świadomości, Służba Zdrowia, nr 1-8, s. 10-15.
Gawłowski K., 2011, Przedawnienie roszczeń placówek medycznych z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w stosunku do ubezpieczycieli, Prawo asekuracyjne, nr 3/2011 (68), s. 30-41.
Jakubiak L., 2014, W 2016 recepta do realizacji w aptece nadejdzie SMS-em? To na razie plany, Rynek Zdrowia, 28 lutego, http://www.rynekzdrowia.pl/IT-Telemedycyna/W-2016-recepta-do-realizacji-w-aptece-nadejdzie-SMS-em-To-na-razie-plany,138731,7.html, [dostęp: 22 lutego].
Janik J., 2013, Potwierdzenie jakości świadczeń akredytacją? Będzie, ale proszę czekać..., http://www.rynekzdrowia.pl/Finanse-i-zarzadzanie/Potwierdzenie-jakosci-swiadczen-akredytacja-Bedzie-ale-prosze-czekac,134965,1.html [dostęp: 19.10.2013 r].
Moroz G., 2014, Narodowy Fundusz Zdrowia. Czy rzeczywiście jest potrzebny?, Ogólnopolski Przegląd Medyczny, nr 3/2014, s. 62.
NIK i RR, 2014, NIK: kontraktowanie świadczeń przez Fundusz nieprzejrzyste i korupcjogenne, Rynek Zdrowia, 19 marca, http://www.rynekzdrowia.pl/Finanse-i-zarzadzanie/NIK-kontraktowanie-swiadczen-przez-Fundusz-nieprzejrzyste-i-korupcjogenne,139359,1.html, [dostęp: 20.03.2014].
Rotaub R., 2014, Dlaczego OC dla szpitali nie tanieje?, Rynek Zdrowia, 21 lutego, http://www.rynekzdrowia.pl/Finanse-i-zarzadzanie/Dlaczego-OC-dla-szpitali-nie-tanieje,138562,1,0.html [dostęp: 24.02.2014].
Rożko K., 2013, Spada zaufanie do lekarzy. Jak rozmawiać z pacjentem?, Rynek Zdrowia, 14 grudnia, http://www.rynekzdrowia.pl/Nauka/Spada-zaufanie-do-lekarzy-Jak-rozmawiac-z-pacjentem,136509,9.html, [dostęp: 14.12.2013].
RR, 2014, Przekształcenia: czy samorząd może „pozbyć się" jedynego szpitala w powiecie?, Rynek Zdrowia, 27 lutego, http://www.rynekzdrowia.pl/Prawo/Przeksztalcenia-czy-samorzad-moze-pozbyc-sie-jedynego-szpitala-w-powiecie,138700,2.html, [dostęp: 27.02.2014].
Sopel A., 2014, Systemy zarządzania aparaturą medyczną w publicznych jednostkach ochrony zdrowia, Ogólnopolski Przegląd Medyczny, nr 3/2014, s. 21.
Sygut M. 2013a, eWUŚ, jak się masz?, Rynek Zdrowia, 6 czerwca, http://www.rynekzdrowia.pl/IT-Telemedycyna/eWUS-jak-sie-masz,130784,7.html, [dostęp: 22.03.2014].
Sygut M. 2013b, Przekształcenie szpitala w spółkę: furtka prawna pozwala długo grać na zwłokę, Rynek Zdrowia, 18 listopada, http://www.rynekzdrowia.pl/Prawo/Przeksztalcenie-szpitala-w-spolke-furtka-prawna-pozwala-dlugo-grac-na-zwloke,135773,2.html, [dostęp: 22.11.2013].
Sygut M. i Jakubiak L., 2014, Przecieki z ministerialnego pakietu kolejkowego. Pomysły niezbyt trafione?, Rynek Zdrowia, 10 marca, http://www.rynekzdrowia.pl/Polityka-zdrowotna/Przecieki-z-ministerialnego-pakietu-kolejkowego-Pomysly-niezbyt-trafione,139080,14.html , [dostęp: 10.03.2014].
The Joint Commission, 2012, Improving America's Hospital: The Joint Commision's Annual Report on Quality and Safety, http://www.jointcommission.org, [dostęp: 11.05.2013].
WOK, 2013, Bezpieczeństwo danych - żaden system informatyczny nie wyręczy człowieka, Rynek Zdrowia, 15 marca, http://www.rynekzdrowia.pl, [dostęp: 22.03.2014].
WOK, 2014, Dwa pomysły na poprawę jakości w ochronie zdrowia, jeden cel: róbmy swoje, ale dobrze, Rynek Zdrowia, 31 marca, http://www.rynekzdrowia.pl/Finanse-i-zarzadzanie/Dwa-pomysly-na-poprawe-jakosci-w-ochronie-zdrowia-jeden-cel-robmy-swoje-ale-dobrze,139713,1.html, [dostęp: 02.04.2014].
Zabelski M., 2014, Restrukturyzacja czy przekształcenie? Co czeka polskie szpitale?, Ogólnopolski Przegląd Medyczny, nr 3/2014, s. 69.
Akty prawne i pozostałe źródła
BIP, 2014, Gospodarka finansowa Narodowego Funduszu Zdrowia, Biuletyn Informacji Publicznej, http://www.nfz.gov.pl/new/index.php?katnr=3&dzialnr=10, [dostęp: 06.03.2014].
CMJ, 1998, Program Akredytacji Szpitali, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Kraków.
CMJ, cop. 2002a, O CMJ, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, http://www.cmj.org.pl/firma.php [dostęp: 19.10.2013].
CMJ, cop. 2002b, Akredytacja, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, http://www.cmj.org.pl/akredytacja/, [dostęp: 19.10.2013].
CMJ, cop. 2011, Program Akredytacji Szpitali. Przewodnik po procesie, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Kraków.
CMJ, 2013, Informacja o procesie akredytacji. Analiza dla okresu: 1998-2013, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia http://www.cmj.org.pl, [dostęp: 21.06.2013].
Dudzik-Urbaniak E. i in. (red.), 2009, Program Akredytacji Szpitali. Zestaw standardów akredytacyjnych, Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Kraków.
FERMA, cop. 2003, Standard Zarządzania Ryzykiem, Federation of European Risk Management Associations, http://www.ferma.eu/risk-management/standards/risk-management-standard/, [dostęp: 29.10.2013].
Genesis, cop. 2014, Zensus, Statistisches Bundesamt, Wiesbaden, https://www-genesis.destatis.de, [dostęp: 19.04.2014].
GG Network, cop. 2014, win-win, Mega Słownik, http://megaslownik.pl, [dostęp: 26.02.2014].
GTAI, cop. 2014, The German Healthcare Market, Germany Trade & Invest, http://www.gtai.de/GTAI/Navigation/EN/Invest/Industries/Life-sciences/medical-technology.html#792250, [dostęp: 11.03.2014].
GUS, cop. 2014a, Ochrona zdrowia i opieka społeczna, szpitale, Bank Danych Lokalnych, http://www.stat.gov.pl/bdl/app/dane_podgrup.display?p_id=278896&p_token=0.7275167953514292, [dostęp: 19.03.2014].
GUS, cop. 2014b, Narodowy Spis Powszechny 2011 Ludność, Bank Danych Lokalnych, http://www.stat.gov.pl/bdl/app/dane_podgrup.display?p_id=381467&p_token=0.4288622669770893, [dostęp: 19.04.2014].
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483 z późn. zm.
Łopatecka K., 2009, Servqual, Encyklopedia zarządzania, http://mfiles.pl/, [dostęp: 01.11.2013].
Ogłoszenie z dnia 13.12.2013 r. o wyniku i udzieleniu zamówienia prowadzonego w trybie przetargu publicznego nieograniczonego na ubezpieczenie dla Szpital w Śremie Sp. z o.o., http://www.szpitalwsremie.pl/przetarg/items/114.html, [dostęp: 19.03.2014].
Państwowa Agencja Atomistyki, 2013, Wytyczne inspektora dozoru jądrowego do programu zapewnienia jakości działalności związanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące, http://www.dnz.paa.gov.pl/, [dostęp: 09.11.2013].
Russel P., cop. 2013, Zasady Budżetowe. Podstawowe pojęcia związane z budżetem państwa, http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/BASLeksykon.xsp?id=32AE9B34A56C5CD4C1257A75003B6309&litera=Z [dostęp: 19.10.2013].
Szymczak M, Szkiłądź H., Bik S., Pakosz B., Szkiłądź C. (red.), 1981a, Słownik Języka Polskiego. Tom Pierwszy, PWN, Warszawa.
Szymczak M, Szkiłądź H., Bik S., Pakosz B., Szkiłądź C. (red.), 1981b, Słownik Języka Polskiego. Tom Drugi, PWN, Warszawa.
Szymczak M, Szkiłądź H., Bik S., Pakosz B., Szkiłądź C. (red.), 1981c, Słownik Języka Polskiego. Tom Trzeci, PWN, Warszawa.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz.U., nr 16, poz. 93, z późn. zm.
Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz zmianie niektórych ustaw, Dz. U. 1998 nr 117 poz. 756
Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe, Dz. U. 2001 nr 3 poz. 18, z późn. zm.
Ustawa z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, Dz. U. 2003 nr 45 poz. 391
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, Dz. U. 2004 nr 210 poz. 2135 z późn. zm.
Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa Pacjenta, Dz. U. z 2009 r. nr 52, poz. 417 z późn. zm.
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, Dz.U. nr 112, poz. 654.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 1955 r., Sygn. akt IV CR 39/54.
Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2014r. o postępowaniu przed wojewódzkimi komisjami do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych popełnionych przez lekarzy, Sygn. akt K 6/13, http://trybunal.gov.pl/rozprawy/wyroki/art/6751-postepowanie-przed-wojewodzkimi-komisjami-do-spraw-orzekania-o-zdarzeniach-medycznych-popelnionyc/ [dostęp: 19.03.2014].
Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2010a r. w sprawie Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Dz.U. nr 9, poz. 59.
Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2010b r. w sprawie Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Statut Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Dz.U. nr 9, poz. 59.
Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2010c r. w sprawie Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Regulamin organizacyjny Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Dz.U. nr 9, poz. 59.
Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 grudnia 2013 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju: leczenie szpitalne, nr 89/2013/DSOZ.
Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 23 stycznia 2014 r. w sprawie określenia kryteriów oceny ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, nr 3/2014/DSOZ.

Wydany w XVIII w. p.n.e.
Tłumaczona jako Księga drogi i cnoty.
TQM - Total Quality Management, wielu autorów tłumaczy to jako Zarządzanie przez jakość.
Zawierające metody, działania i materiały.
Zawierające wyroby, usługi, informacje itd.
SERVQUAL jest to „system pomiaru jakości obsługi, w ramach którego ocenia się punktowo stopień wypełnienia przez organizacje pięciu głównych wymagań: niezawodność, odpowiedzialność, zaufanie, empatii i zapewnienie dostępu do sprzętu, materiałów i personelu. Metoda została opracowana przez A. Parasuramana, V.A. Zeithamlai oraz L. Berrego w latach 80-tych dwudziestego wieku" [K. Łopatecka 2009]. Jak zaznacza P. Dobski celem opracowanego kwestionariusza było także zidentyfikowanie i zinterpretowanie możliwych do wystąpienia rozbieżności w ocenie jakości. Badacz podkreśla również, że pod adresem SERVQUAL zostało sformułowanych wiele zastrzeżeń [szerzej: Dobski 2012, s.83-84].
Jest to postulat o zatrudnianie osób na konkretne stanowisko, posiadających specjalistyczną wiedzę ekspercką potrzebną do wykonywania zadań danego stanowiska w sposób możliwie doskonały. W naturalny sposób, menedżer odpowiedzialny za całą grupę takich specjalistów różnych dziedzin, nie jest w stanie posiadać wiedzy eksperckiej z każdej tych dziedzin, w których to specjalizują się podwładni. Przykładem może być kierownik jednostki szpitalnej, który aby pełnić tą funkcje nie musi: znać konstrukcji stawu kolanowego, przeprowadzać zabieg biopsji i posiadać wiedzę z zakresu transplantologii. Wyzwaniem staje się zarządzanie samo przez się organizacją, charakteryzującą się grupami ekspertów różnych dziedzin.
Dotyczy zarówno odpowiedzialności za błędy i powodzenia.
Etymologicznie nazwa ta wywodzi się od łacińskiego słowa qualitas (jakość) i greckiego słowa logos (nauka) [Dobska i Dobski 2012, s.17].
Rozumiane jako dodatkowe atrybuty wykraczające poza podstawową specyfikację produktu [Dobski 2012, s.24].
Dotyczy subiektywnej oceny, jakiej dokonują klienci, korzystając z oferty [Dobski 2012, s.24].
Doświadczenie jest najlepszym nauczycielem.
Dawniej: „Program zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej".
Państwowa Agencja Atomistyki.
Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia.
World Health Organization.
International Organization for Standarization, tłum. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna.
Pochodzi od greckiego słowa isos, tłum. „równy". Pomimo wielu rozważań, badacze określają ISO jako nazwę własną norm (np. ISO 9000:2000), zaznaczając, że nazwa ta nie jest skrótem i nie należy jej rozwijać.
Uprawnienia osobiste.
Na relację win-win składają się okoliczności, w której obie strony mają potencjalną możliwość odniesienia korzyści [GG Network, 2014].
Risikomanagement jest to niemiecka koncepcja, która traktuje zarządzanie ryzykiem jako subsystem zarządzania podmiotem, mająca na celu świadomy wybór odpowiednich metod kontrolowania ryzyka. W przeciwieństwie do koncepcji amerykańskiej - risk management, niemiecka wizja nie utożsamia zarządzania ryzykiem, z zarządzaniem ubezpieczeniami. Wyróżnia się pięć etapów zarządzania ryzkiem. Poznanie przedsiębiorstwa to pierwsza faza, która skupia się na możliwie maksymalnym rozpoznaniu podmiotu poprzez zdefiniowane cele krótko i długoterminowe wyznaczane przez menedżerów, właścicieli, rady nadzorcze lub zarząd oraz wybraniu obszarów podmiotu, w których należy przeprowadzić ocenę ryzyka. Kolejna część procesu to ocena ryzyka, której efektem jest zdefiniowanie prawdopodobieństwa wystąpienia oraz siły wpływu ryzyk. Trzecim krokiem jest informacja o ryzyku, której części składowe to mapa ryzyka, propozycje działań (metody kontrolowania ryzyka) oraz szacunek kosztów wdrożenia tychże działań. Kolejna faza skupia się na wdrożeniu, co jest bezpośrednio powiązane z decyzją zarządu o wyborze działań oraz z cyklem szkolenia kadr. Proces ten wieńczy monitorowanie wdrożonych technik, a zarazem jest to punkt wyjścia dla rozpoczęcia pierwszego etapu zarządzania ryzykiem po raz kolejny [FERMA, 2003].
Po pierwsze nie szkodzić.
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. 2011 nr 112 poz. 654)
Pomimo wprowadzenia nowej nomenklatury, terminy SPZOZ (samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej) oraz NZOZ (niepubliczny zakład opieki zdrowotnej) nadal funkcjonują.
Mianowicie zgodnie z tym przepisem wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania w sprawie wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów wobec samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej są prowadzone po dniu wejścia w życie Ustawy. W takiej sytuacji, postępowanie rejestrowe będzie odbywało się w oparciu o nieobowiązującą od 1 lipca 2011 r. ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej [ Bała i Załucki 2013, s. 42]
Dotyczy zarówno osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej oraz spółek prawa handlowego.
Zadaniem sędziego jest stosowanie prawa, a nie tworzenie.
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807).
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. 2011 nr 112 poz. 654).
Można zauważyć, że wspomniana praktyka spotyka się z coraz częstszym stosowaniem w amerykańskich oraz zachodnio-europejskich placówkach zdrowa.
Sigma w statystyce jest to jedno odchylenie standardowe od średniej.
Jest to szacunek określający, że większość przedsiębiorstw działa na poziomie czterech sigma.
TLM (ang. Total Law Management).
Można zauważyć również obecność pojęć błędu lekarskiego, błędu w sztuce lekarskiej czy błędu w sztuce medycznej, lecz wszystkie wymienione kategorie są ze sobą tożsame [Bała i Załucki 2013, s. 172]
Art. 29 ustawy z dnia listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, Dz. U. z 2009 r. nr 52, poz. 417 z późn. zm.
ang. Directors and Officers Liability (D&O).
Underwriting jest procesem polegającym na oszacowaniu, zaakceptowaniu na odpowiednich warunkach lub odrzuceniu ryzyka ubezpieczeniowego. Do głównych zadań należy selekcja ryzyka, tj. wybór ryzyk ubezpieczalnych i klasyfikacja ryzyka, polegająca na przyporządkowaniu osoby ubezpieczanej do określonej klasy ryzyka. Winno się starannie opracowywać i systematycznie stosować standardy oceniania ryzyka oraz wdrażać mechanizmy kontroli ich przestrzegania w celu ograniczania ryzyka spowodowanego nieadekwatną do wysokości składki oraz warunków umowy klasyfikacją ryzyka. Innym ryzykiem jest nadinterpretacja umów ubezpieczenia, które powinno być poddawane weryfikacji poprzez rzetelne opracowywanie i wnikliwe analizowanie zapisów warunków ubezpieczenia [Guzel, Fal i Lipka 2013, s. 101].
Medycyna ubezpieczeniowa zajmuje się opracowywaniem i analizą zagadnień stanowiących podstawy prawidłowej wyceny produktów ubezpieczeniowych (ubezpieczenia na życie, na wypadek niezdolności do pracy, uszczerbku na zdrowiu, poważnych zachorowań itp.), oceny ryzyka ubezpieczeniowego i obsługi roszczeń w oparciu o selekcję i analizę odpowiednich danych klinicznych, epidemiologicznych i statystycznych [Guzel, Fal i Lipka 2013, s. 122-123].
Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 marca 1994 r. w sprawie utworzenia Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia (Dz. Urz. Min. Zdrow. Nr 2, poz. 3).
www.cmj.org.pl
European Society for Quality in Healthcare.
International Society for Quality in Healthcare.
Ang. Standard Operating Procedure (SOP).
Przynajmniej raz w roku.
Zdarzenia niepożądane są to szkody, lub ryzyko ich wystąpienia, wywołane w trakcie lub efekcie leczenia, niezwiązane z naturalnym przebiegiem choroby i stanem zdrowia pacjenta [Dudzik-Urbaniak i in. 2009, s. 156].
System zgłaszania zdarzeń niepożądanych (ang. Reporting Learning Systems - RLS) może być praktycznym narzędziem świadomego uczestnictwa całego personelu jednostki w procesie uczenia się, poprawy bezpieczeństwa pacjenta oraz jakości świadczonych usług. System raportowania powinien być dobrowolny i poufny. Najważniejszy elementem systemu RLS jest informacja zwrotna dla personelu i jej dalsze wykorzystanie [Dudzik-Urbaniak i in. 2009, s. 111].
Przynajmniej raz w roku.
Monitoring dokumentacji medycznej należy wykonywać nie rzadziej niż co pół roku, a przegląd powinien obejmować 0,5-1% dokumentacji.
Ze zbioru wymaganych dokumentów można wymienić liczne: procedury, programy, zasady oceny, analizy, rejestry, wytyczne, strategie, instrukcje, opisy oraz plany [CMJ 2011].
Uprzedzający fakty.
W następstwie faktów.
Plan badania obejmował: (1) określenie celu, zakresu i charakteru badań, (2) ustalenie liczby i kryteriów doboru respondentów, (3) opracowanie plany analizy wyników, (4) opracowanie kwestionariusza, (5) badania terenowe, (6) weryfikację uzyskanych informacji, (7) obliczanie wyników, (8) sporządzenie raportu z badań [Dobski 2012].
Operat uwzględniał wszystkie przewidziane w badaniu jednostki, każda jednostka występowała w nim tylko jeden raz oraz możliwe było odszukanie każdej jednostki objętej badaniem [Dobski 2012].